ارتباط شاخص توده بدنی مادر و وزن گیری دوران بارداری با وزن هنگام تولد نوزاد

مقدمه و هدف: وزن هنگام تولد یکی از مهم ترین شاخص های رشد در نوزادان است.بنابراین شناسایی عوامل خطر مرتبط با وزن هنگام تولد غیر طبیعی ضروری است. این مطالعه برای شناسایی شاخص توده بدن، افزایش وزن در دوران بارداری و ارتباط آن با وزن هنگام تولد نوزاد طراحی شده است. مواد و روش ها: بین ماه های مهر 1389 تا مهر 1390 این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 1376 مادر باردار 35-18 ساله با سن حاملگی کمتر از 12 هفته انجام شد. نمایه توده بدنی مادر در اولین ویزیت پره ناتال اندازه گیری شد و تا پایان بارداری برای مادر طبق دستورالعمل وزارت بهداشت مراقبت بارداری انجام گرفت. یک پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه طبی و اطلاعات مامایی برای هر خانم باردار پر شد و وقوع زایمان زودرس در تمام موارد ثبت می گردید. برای بررسی داده ها از نرم افزار spss و رگرسیون لجستیک و آزمون های t-test و کای- دو استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل چندگانه نشان داد که وزن کم هنگام تولد به مادران در گروه اضافه وزن مربوط می شد، هر چند که به لحاظ آماری اختلاف معنادار نبود (00/0p=). همچنین بروز زایمان با وزن هنگام تولد بالای 4 کیلوگرم در مادران مبتلا به اضافه وزن و چاق بیشتر بود (001/0p=). از سوی دیگر نتایج تجزیه و تحلیل آماری، نقش مهمی برای افزایش وزن غیرطبیعی در دوران بارداری نشان داد، به طوری که افزایش وزن در دوران بارداری مثل bmi در پیش بینی وزن هنگام تولد نوزاد مؤثر بود (004/0p=، 000/0p=). بحث: این مطالعه نشان داد بین نمایه توده بدنی غیر نرمال و وزن گیری غیر نرمال و زایمان پره ترم رابطه وجود دارد. بنابراین مشاوره تغذیه برای خانم ها در سن باروری می تواند شانس وزن کم هنگام تولد را کاهش دهد.